Aan de slag!

Konbanwa allemaal!

Na een week in Funakoshi heb ik alweer genoeg beleefd om weer een blog te vullen, hierbij dus! Ik heb gehoord dat er in Nederland een harde storm geweest is, nou aan de andere kant van de wereld is daar niks van te merken, hier is het gewoon heerlijk met 20 graden en zon. Het schijnt dat dat nog wel gaat veranderen, in de winter waait het hier heel hard, maar dat zien we dan wel weer.

Dus, eerst maar de reis. Na een hectisch vertrek uit Tokyo (met backpack in de metro tijdens de spits) ben ik naar Matsuyama gevlogen. Gelukkig had mijn huisgenootje goed uitgelegd welke bus ik moest nemen want het bord was niet te ontcijferen :)

Na bijna 2 uur in de bus werd ik in Uwajima opgehaald door een jongen van het lab hier. Toen was het nog een uur rijden (dus echt diep in Japan) en we kwamen aan in Funakoshi! Mijn thuis voor de komende 5 maanden. Dezelfde avond werd ik mee uit eten genomen door Ei Chan (mijn huisgenootje), haar vriend Iwai San en een vriendin Xapi San die ook allemaal hier werken. Dus gelijk aan het Japanse eten, gelukkig was het heel erg lekker. Ik ben blij dat ik van Sashimi (rauwe vis) hou want dat krijg ik zeker nog vaak voorgeschoteld!

Traditional Shikoku eten met Ei Chan en Iwai San

De volgende dag dus aan de slag! Maar niet voordat we alle instanties op de hoogte hadden gebracht van mijn komst (de belangrijkste man van de regio, de politie, het postkantoor, de buren). Wat wel duidelijk is, is dat het niveau van Engels hier niet zo heel hoog is. Ten eerste praten ze heel erg met een Japans accent wat het soms lastig maakt om te verstaan wat ze bedoelen. Onze grapjes over 'witte lijst' zijn helemaal geen grapjes maar echt heel erg waar! Het is hier ook solly in plaats van sorry. Mijn naam is ook erg lastig uit te spreken hier, vandaar dat ik tegenwoordig door het leven ga als Petola :)
Ten tweede kunnen sommigen gewoon echt heel slecht Engels. Maar Ei Chan kan het gelukkig redelijk en ik moet zeggen dat we na een week toch best een leuk gesprek kunnen voeren gelukkig.

Dan mijn huis... van binnen echt een traditioneel Japans huis. Ei Chan had al slippers voor me gekocht want schoenen moeten hier in elk huis uit in de gang. We hebben een klein keukentje, een klein douchje en een klein wc'tje. Dat laatste is wel ernstig want ik pas er bijna niet op! Mijn kamer is op de 1e verdieping en uitgerust met een traditioneel Japans bed, op de grond, maar ik moet zeggen dat het heerlijk slaapt!

Eens per week gaan alle studenten hier samen sporten. Afgelopen week was het volleybal en gisteren badminton. Dat was echt heel erg leuk, gelukkig is taal geen barrière voor sport! Go Thymos! :)

Verder viel ik gelijk met mijn neus in de boter want afgelopen weekend was het jaarlijkse festival ter afsluiting van het rijstseizoen. De hele week hoorde ik overal al trommeltjes oefenen en nu werd duidelijk waarom. In elk dorp hier staat een tempel met een shrine. Dat betekent dat er een 'God' woont. Deze god kan uit de tempel gehaald worden door middel van een Mikoshi, een soort draagbare mini-tempel. Tijdens het festival wordt die Mikoshi door het hele dorp gedragen en (tot mijn verbazing) ging dat gepaard met bijzonder veel eten en bier! Niet verkeerd dus! Na de hele middag door het dorp gewandeld te hebben, al drinkend en etend, kwamen we terecht in het huis van... tsja wie eigelijk... ik heb nog steeds geen idee maar het scheen familie van familie van kennis van familie van iemand die ik niet ken te zijn :P. Daar kregen we weer heeeerlijk eten, sushi, sashimi en nog veel meer! Later zijn we naar het buurthuis gegaan waar alle Japanse mannen uit alle macht Nederlandse voetballers gingen opnoemen. Ook hebben Japanners het idee dat heel Nederland vol staat met tulpen, elke keer als ik Oranda karakimashita zeg is het antwoord: tulips! Tulips! Tulips!

Japanse cheese!!!

Kindertjes tillen de 'kleine'  Mikoshi die ook heel zwaar was

'Gevecht'  tussen de Mikoshi en een ding waar kindertjes in zaten

Omdat zondag het festival was, was maandag ook een vrije dag. Toen heb ik eens de omgeving bekeken, echt heel mooi! Wat bijzonder is is dat waar in Nederland zeemeeuwen vliegen, hier een soort arenden rondcirkelen. Echt heel veel en supertof om te zien. Ook is overal aquacultuur te vinden. Hier even wat foto's :)

Het dorp waar ik woon, Funakoshi, is echt een klein dorp. Maar gelukkig heb ik sinds deze week een fiets kunnen lenen. Dit weekend ga ik dus eens kijken of het te doen is om naar de stad te fietsen. Het is wel erg bergachtig maar hopelijk gaat het goed! Verder was er op het festival ook een Amerikaans meisje die in die stad woont, dus daar ga ik binnenkort ook eens mee afspreken :).

Al met al is het even wennen hier, maar ik moet zeggen dat ik het tot nu toe echt een heel avontuur vindt en ook echt heel erg leuk!

Dat was de update weer voor deze keer! Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen!