Smullen met Japanners... :)

De lente komt er aan! Ik heb vernomen dat in Nederland de winter eindelijk begonnen is, maar hier wordt het alweer warmer. Binnenkort verwachten we de eerste pruimenbloesem en dan eind maart/begin april barst de gekte los want dan begint de kersenbloesem! Ik ben benieuwd, de bossen op de bergen hier staan helemaal vol met kersenbloesembomen, dat zal er wel heel mooi uitzien als alles roze is.

De volleybalclub heb ik na een paar keer weer vaarwel gezegd. Sindsdien ga ik met Ei Chan mee naar de zwemclub. Dit omdat ik met zwemmen toch meer energie kwijt kan dan bij volleybal, en van die hele dagen werken krijg je veel zin om lekker te sporten! Ik ga zelfs met 2 zwemwedstrijden meedoen in maart en april, hard oefenen dus! Ook hebben we eens per maand 'party' met de zwemclub. Ei Chan en ik zijn (veruit) de jongsten maar het is erg gezellig! Ook goed om mijn Japans te oefenen, dat wordt na een paar biertjes snel beter!

Party met de zwemclub!

Zo onderhand ben ik ook goed getraind in het op de grond zitten. We hebben een normale stoel voor in de keuken aangeschaft, maar het eten en tv kijken gebeurt natuurlijk op de grond. Eerst kreeg ik snel last van mijn rug maar (ook mede dankzij het zwemmen denk ik) dat is nu gelukkig voorbij. Sowieso beleef ik nu het gezondste half jaar van de afgelopen jaren denk ik. Ik drink nauwelijks, eet heel veel groenten en ga elke avond op tijd naar bed! Supergezond!

Wat ook anders is aan het leven in Nederland is dat ik hier niet zo bereikbaar ben. De wereld is hier eigenlijk heel klein. Mijn telefoon is de hele dag in mijn tas, wordt hooguit 2 keer per week gebruikt. Natuurlijk heb ik mijn computer met internet, maar aangezien er een tijdsverschil van 8 uur is wordt Facebook pas interessant ná 17:00... weinig afleiding dus. Bovendien heb ik alleen internet in het onderzoekscentrum, thuis niet. Omdat er hier vrij weinig te doen is ben ik dus erg op mezelf aangewezen om leuke dingen te bedenken. Gelukkig heb ik me tot nu toe nog niet erg verveeld, mede dankzij de E-reader. Wat een geweldig ding, ik heb nog nooit zoveel gelezen als de afgelopen tijd!

Met mijn onderzoek gaat het nu eigenlijk ook best goed gelukkig. Afgelopen week zijn alle experimenten zelf in ieder geval gelukt. Maar het blijft natuurlijk afwachten op de resultaten van de analyses. Ik hoop dat die een beetje ergens op slaan, anders wordt het lastig schrijven. Alle laboratoriumtechnieken heb ik nu ook bijna onder de knie. Deze week gaan we de laatste dingen doornemen en dan heb ik geen hulp meer nodig. Wat alleen wel lastig in het lab is dat bijna alles, zoals protocollen en labels op potjes en kastjes, in het Japans is. Ik probeer dus zo goed mogelijk te onthouden waar we alles vandaan hebben en ik heb van de technieken die ik gebruik Engelse protocollen gemaakt.

Palingen injecteren

Het lab

Over dat communiceren... laatst hebben we Lost in Translation gekeken. Over een man en een vrouw die in Tokyo zijn en het niet echt naar hun zin hebben. Nu is dat voor mij natuurlijk niet echt het geval, maar er was wel één scene die erg van toepassing is op de communicatie hier. Het gebeurt heel vaak dat mensen hele verhalen houden tegen elkaar over bijvoorbeeld resultaten en het dan in 1 zin aan mij uitleggen. Dat ik dan echt denk... is dit alles wat jullie net besproken hebben? Dat kan niet! :-) Bekijk het filmpje maar:

In de weekenden probeer ik zo veel mogelijk leuke dingen te doen. Gelukkig is Ei Chan daar ook wel voor in en aangezien Iwai San een auto heeft gaat hij ook altijd mee. Of hij het ook altijd zo leuk vindt weet ik niet, maar Ei Chan heeft duidelijk de broek aan in hun relatie, dat is dus wel handig...  :-).

Zo zijn we laatst naar het kasteel van Matsuyama geweest en hebben een bezoek gebracht aan Tobe, een dorpje waar ze traditioneel Japans aardewerk maken. Hier hebben we ook een bord en beker beschilderd, in maart worden onze kunstwerkjes opgestuurd dus ik ben benieuwd! Op diezelfde dag hadden we in een winkeltje papiertjes voor Origami gekocht en afgelopen week hebben we kraanvogels, potvissen en zeesterren gevouwen!

Voor Matsuyama Castle

Origami potvissen, kraanvogels, zeesterren en kikkermonsters :-)

Ook heb ik met Ei Chan de ultieme Japanse activiteit ondernomen.... karaoke! Haha, echt heel erg leuk, lekker meeblèren voor een tv met nagemaakte Japanse videoclips van Engels nummers.

Zoals ik de vorige keer schreef ga ik nu wat vertellen over Japans eten. Of eigenlijk zijn het vooral foto's.

Het belangrijkste eten in Japan is rijst. De aanduidingen voor ontbijt, lunch en avondeten zijn letterlijk vertaald dan ook: ochtendrijst, middagrijst en avondrijst. De ochtendrijst bestaat meestal uit brood, de middagrijst uit noedels maar 's avonds staat er altijd rijst op het menu. Ik snap nu ook echt waarom alle Chinezen in Wageningen een rijstkoker hebben, echt fantastische machines! Zonder enige moeite is de rijst precies goed gekookt! Behalve gekookte rijst zijn er natuurlijk veel meer manieren om het te bereiden. Een van deze manieren is mochi, dit is een soort kleverige rijstcake die vooral met oud&nieuw gegeten wordt. Ei Chan vertelde dat bij oud&nieuw sommige mensen de stofzuiger in de woonkamer zetten, voor het geval iemand zich verslikt!

Daikon

Renkon, de wortel van de waterlelie

Dan de groenten...Het is leuk dat veel groenten die in Nederland als 'vergeten' groenten aangeduid worden hier helemaal niet 'vergeten' zijn, zoals Rettich (daikon) en zoete aardappel. Ook eten we hier veel Chinese kool... rare naam, het zou net zo goed Japanse kool kunnen zijn. Wat ook erg lekker is is 'renkon', dat is de wortel van de waterlelie.

Behalve al deze 'landgroenten' worden er natuurlijk ook veel 'zeegroenten' gegeten hier, zeewier dus. Het is er in heel veel verschillende vormen: als dunne gedroogde plakken voor om de sushi, als dikke verse plakken voor door de soep of als sliertjes door de rijst. Zeker de moeite waard om in Nederland eens te proberen!

De volgende foto's zijn gemaakt tijdens het diner in de vakantie met Ei Chan, Iwai San en mijn ouders in Uwajima. Dit was in een restaurant waar ze traditioneel eten uit deze regio serveren, vooral heel veel vis!

Sashimi van rode zeebaars. Geserveerd met sojasaus. Op het blauwe schaaltje liggen gedroogde schilfers van vis, mandarijnen en groenten.

Het ronde linksonder is opgerolde en gedroogde vissenhuid. In het ronde bakje liggen gekookte zeepokken. In het vierkante bakje ligt gebakken haai. Het roze met witte is gemalen vis, het bruine ook.

Hoofd van rode zeebaars in sojasaus met een stukje tofu erbij.

Dit is gefrituurde vissenhuid. Erg knapperig, ook erg lekker!

Een iets 'normaler' gerecht, gebakken makreel.

Na alle 'kleine' gerechtjes kregen we nog dit enorme dienblad met rijst (met de saus met ei), soep, salade en.... meer sashimi! 

Het toetje. De appeltjes symboliseren rennende konijntjes. Het ijs is gemaakt van shiso (een soort munt).

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om mijn blog te lezen! Ik moet zeggen dat ik het zelf erg leuk vind om te schrijven omdat ik dan weer herinnerd wordt aan alles wat ik meegemaakt heb. :-)

Sayonara!

Petra